Systematyczny i jednocześnie niekontrolowany wzrost liczby ludności świata jest obecnie bardzo złożonym problemem. Został on dostrzeżony stosunkowo wcześnie ?- w wydanej w 1798 roku pracy pt. Principles of population. Jej autor, Malthus, twierdził, że liczba ludności świata zwiększa się według postępu geometrycznego, a produkcja żywności świata, według postępu arytmetycznego. Na tej podstawie wysunął on wniosek, że wzrost liczby ludności świata jest w perspektywie czasu ograniczony przez wzrost rozmiarów produkcji żywności. W związku z tym przewidywał on załamanie się trendu wzrostu liczby ludności świata. Nie przewidział jednakże mechanizacji i chemizacji produkcji, które zwiększając wydajność znacznie oddaliły w czasie moment całkowitego zahamowania wzrostu liczby ludności świata przez wolniej zwiększającą się produkcję żywności. Dodatkowym czynnikiem był tu postęp w rozwoju transportu i komunikacji, które przez przepływ żywności w skali międzynarodowej umożliwiły rozwiązywanie problemów racjonalnego niedostatku żywności w różnych częściach świata. Niemniej jednak problem odkryty przez Malthusa pozostaje nadal aktualny, ponieważ pomimo znacznych postępów w rozwoju produkcji istnieją fizyczne granice jej wzrostu, zaś wzrost liczby ludności świata uległ od tego czasu znacznemu przyspieszeniu. Wyraża się ono w tendencji systematycznego skracania cyklów rozwojowych ludności, to jest skrócenia okresu podwajania jej liczby.
