Urzędy pracy mogą jednorazowo udzielać pożyczek na podjęcie działalności gospodarczej bezrobotnym i pracownikom zwalnianym z przyczyn dotyczących zakładu pracy, a zakładom na zorganizowanie dodatkowych miejsc pracy dla bezrobotnych skierowanych na te miejsca. Pożyczka udzielana jest na podstawie odpowiednio zawartej umowy. Urzędy inicjują prace interwencyjne i roboty publiczne. Przez pracę interwnecyjną rozumie się wykonywanie pracy w określonym zakładzie, inicjowanej dla bezrobotnych przez urząd w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy. Wówczas urząd zwraca zakładowi pracy część wydatków poniesionych na wynagrodzenie związane z zatrudnieniem skierowanego bezrobotnego, w wysokości nie przekraczającej przysługującego mu zasiłku oraz składki na ubezpieczenie społeczne. Jeśli zakład zatrudnia bezrobotnego dalej, zawierając z nim umowę o pracę na czas nie określony, po upływie dalszych 6 miesięcy urząd może zakładowi przyznać refundację w wysokości nie wyższej niż 150% przeciętnego wynagrodzenia. Natomiast roboty publiczne oznaczają wykonywanie pracy przez bezrobotnego zorganizowanej przez gminę lub administrację rządową służącą rozwojowi społeczno-gospodarczemu. Wówczas z Funduszu Pracy pokrywa się wydatki na wynagrodzenia w wysokości nie przekraczającej 75% przeciętnego wynagrodzenia na każdego skierowanego i zatrudnionego bezrobotnego wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia.
